eerste licht
Eerste Licht
oerbegin van mijn bestaan
licht dat bij mij blijft,
mij de weg wijst in het donker
Eerste Licht
licht dat aanblijft
Eerste Licht
Eeuwig Licht
Eerste Licht is een verhaal in dichtvorm over de zoektocht van de mens naar zichzelf, naar God; Eerste licht gaat over opnieuw geboren worden.
Verdreven uit het paradijs voelen wij ons soms vreemdelingen op aarde, zoekend naar dat stuk wat we kwijt zijn geraakt. Zoekend, maar ook scheppend: elke dag weer scheppen wij onze werkelijkheid.
Onze weg gaat door donkere dalen, over hoge bergen, maar altijd is er het Licht dat met ons meegaat. Soms lijkt het onzichtbaar omdat je de verkeerde kant op kijkt; soms is het in overvloed aanwezig; soms verblindt het zelfs en neem je alsnog een omweg. Maar nooit is het er niet.
‘Eerste Licht’ is tevens uitgebracht als Adventsoratorium op muziek van Teresa Takken. Hier kunt u enkele fragmenten beluisteren.
Kom en verheug je
Kom en verheug je
want de tijd is gekomen
dat het licht zal aanbreken
het licht ooit in je hart
gezaaid
ontwaakt en groeit
en zal de aarde omvatten
Kom en sta in het vertrouwen
dat dit licht uit mij
in jou is
tot heil van de hele schepping
Kom en verheug je!
Het begin
het begin
van voor de dageraad
in duisternis gedompeld
de zee in woeste golven
het land nog leeg en
onontgonnen
de chaos doorbroken
geboorte van het eerste licht
jouw gezicht in goud gehuld
Langs kusten
langs kusten
van oneindigheid
de flonkering van een ster
in het diepst van
mijn geheugen
het zwarte water
weerspiegelt
het eerste licht
in de puinhopen van je leven
een vage herinnering aan het paradijs
maakt dat je wakker wordt
en op weg gaat.
Tere schijnsel
in het tere schijnsel
aan het eind van de nacht
geboorte van een nieuw begin
de stilte haast tastbaar
de aarde beademd
nevel trekt op
en onthult
het zachte licht
ragfijne draden
dromenflarden
weven zich aaneen
doelbewust
naar een nieuwe werkelijkheid
Windadem
Kom, o windadem kom
doorwaai mij
tot voorbij de
verste binnengrenzen van
mijn bestaan
kom, o ademwind
zwel aan
open mij
maak mij schoon
herstel herschep
wat was verwaaid
dat ik mag leven op uw vleugels
dat ik mag leven uit uw kracht
Woest en onstuimig
woest en onstuimig
jouw grootsheid in mij
wilde waterstromen
wellen op uit de
bron van stilte
en op blote voeten
mag ik jou tegemoet
Land van leegte
dan valt de nacht
een doodse stilte omklemt me
slechts het gehuil van wolven
voortgedreven, opgejaagd
door een muur van doornstruiken
land van leegte,
land waarvan ik de taal niet spreek
een land zonder God?
een land zonder God…
een dolende ziel in het donker
een kille mist beneemt mij de adem, het leven
een bodemloos moeras en stinkende zwavelgeuren
rotspunten en graniet
scherven op mijn weg
bloedende voeten
losgescheurd word ik,
uit het diepste donker
Antwoord
een warme wind trekt aan
verjaagt de ijzige nevel
klankenflarden gehuld
in een sluier van licht
‘wie is het die mij antwoordt met dezelfde muziek?’
voor wie kan zien
voor wie kan zien
door mist en nevelflarden
is jouw grootsheid tastbaar
jouw adem doorsnijdt
mijn longen
maakt vrij de benauwdheid
om mijn hart
jouw krachtige stroom
verplaatst stenen in de rivier
stapelt ze tot een gedenkplaats
een dankplaats om
even te rusten
en weer verder te gaan
Dicht bij de bron
Dicht bij de bron
verwachtte je mij
fluisterde mijn naam
raakte me aan
een stil begrijpen
niets hoeven zeggen
liefde ongekend
dicht bij de bron
liet je mij vreugde kennen
een klaterende lach
schalde over de velden
trompetten en cimbalen
fluitenkruid in jubeltooi
vreugde ongedacht
daar bij de bron
daar begon mijn leven
de plaats waar je wordt verwacht
zacht het ruisen
zacht het ruisen
van de bladeren
teder de wind
op mijn huid
gefluisterd mijn naam
jouw adem beroert
mijn lippen
beademd bevrucht
bemind in het diepst
van mijn ziel
vanuit het onbestaanbare
vanuit het onzeglijke
een levenskracht
die alles te boven gaat.
boven alle macht verheven
boven alle macht verheven
binnen de adem
van het diepst verlangen
te gaan tot voorbij
de grenzen van het heelal
wie anders dan jij
stond aan het begin
jij, kosmos en adem
heilige scheppingskracht
die mij opneemt
die mij nodigt
te gaan
te leven
heilige wijsheid
die mij doet zijn
zo licht dans jij op het water
zo licht dans jij op het water
oerkracht van het begin
bergen heb jij verzet
het donker doorbroken
licht gevormd vanuit chaos
leven vanuit het zuiverste leem
met jouw levenskracht
heb je mij beademd
jouw liefde in mijn wezen geplant
nooit was jij niet
eeuwig ben jij
jouw mens mag ik zijn